Aktualności

« Back

Tadeusz Kudliński. Aksjologia i nowoczesność

Pracownia Historii Dramatu 1864-1939 przy Instytucie Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego oraz Katedra Literatury XX wieku, Instytut Filologii Polskiej, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie mają zaszczyt zaprosić na konferencję naukową

Tadeusz Kudliński. Aksjologia  i nowoczesność: wojna, historia, literatura, teatr

Ogólnopolska Konferencja Naukowa,

Warszawa 08.11.2016

            O literaturze polskiej okresu dwudziestolecia międzywojennego napisano tak wiele, że anonsowanie kolejnego dyskursu o ambicjach badawczych, który miałby dotyczyć twórczości pisarzy skupionych wokół poznańskiego „Zdroju", beskidzkiego „Czartaka", czy wreszcie „Zwrotnicy" i „Skamandra " można potraktować jako przejaw ignorancji, względnie arogancji. Trudno też w tej sytuacji ustrzec się przed podejrzeniem, że chodzi tu wyłącznie o kolejne „przyczynki do badań" nad literaturą międzywojnia zwłaszcza, że interesuje nas mało do tej pory rozpoznany obszar, zagospodarowany przez prozaików, poetów, dramaturgów, publicystów i ludzi teatru, związanych z „Gazetą Literacką". Rozważania nad nią mogą wydawać się marginalne i pozostawać w sferze mało interesujących badań szczegółowych, ponieważ, jak wspominał Tadeusz Kudliński, który „w jej redagowaniu magna pars fui", ukazywały się dwa czasopisma pod takim tytułem. Kudliński debiutował  w „Gazecie Literackiej", wydawanej przez Jerzego Brauna opowiadaniem Ci, którzy w przejściu przez Karpaty… . Debiut w roku 1926 miał  zatem miejsce na łamach „Gazety" chronologicznie pierwszej, a opowiadanie, rozgrywające się zimą, w surowym pejzażu górskim podczas kampanii karpackiej uznać można jako zapowiedź powieści Smak świata z roku 1931. Powieść ukazująca z perspektywy żołnierskiej specyfikę walk na froncie włoskim została dobrze przyjęta przez ówczesną krytykę. Pozostając w interakcjach z twórczością Rotha, Barbusse`a, Haška, a na gruncie polskim Wittlina jest wyjątkowa, choćby ze względu na niespotykane nigdzie studium nowoczesnego pola walki zsynchronizowane z psychologicznymi profilami postaci, w których refleksjom aksjologicznym sprzyja żywiołowy biologizm.  Dziś jednak Smaku świata nie przypominano nawet z okazji nie tak dawno obchodzonego stulecia wybuchu I wojny światowej.

Załączniki: